چند وقت است اینجا نیامده ام ؟ چند وقت است عمدن از اینجا دوری کرده ام ؟
چرا مدام حس اعتماد در من خالی شده؟ چرا این همه ساعت کار کردن مرا از
نوشتن و از کلمه های عزیز دور نگاه داشته است ؟چرا دیگر میلی به بازگو کردن
آنچه در زندگی روزمره اتفاق می افتد ندارم ؟ چرا تهوع و معده درد در من
زیاد شده وقتی می بینم تمام حرفها و عمل های ما شده دنیای مجازی ؟ چرا به
جای بوسه های خیابانی ، در وبلاگ هایمان از بوسه و عشق بازی و هزار و یک
کوفت دیگر که در این جهان نفرینی سوم ، ممنوع است حرف زده ایم ؟ چرا کسی
روی پل های هوایی فریاد نزده ؟ چرا فریادهایمان تنها بر دیوار فیس.بوک
هایمان نقش بسته؟
این همه سوال در من ، این همه سوال بی جواب. سوال های از پیش نوشته شده بر پیشانی یک ملت . و جوابی که همیشه به سکوت منجر شده.
من این روزها مثل آن روزها خسته ام. این روزها اما دلم می خواهد کار جدیدی بکنم. همانقدر که دلم می خواهد از جانی ها دور باشم ، به همان اندازه دلم می خواهد از آنهایی دور باشم که دنیا را پروانه ای می بینند. دارم دورم را از آدمهایی پر می کنم که به سبک رئال علاقه دارند.
این همه سوال در من ، این همه سوال بی جواب. سوال های از پیش نوشته شده بر پیشانی یک ملت . و جوابی که همیشه به سکوت منجر شده.
من این روزها مثل آن روزها خسته ام. این روزها اما دلم می خواهد کار جدیدی بکنم. همانقدر که دلم می خواهد از جانی ها دور باشم ، به همان اندازه دلم می خواهد از آنهایی دور باشم که دنیا را پروانه ای می بینند. دارم دورم را از آدمهایی پر می کنم که به سبک رئال علاقه دارند.
۱۲ نظر:
اه حالمو به هم زدی. چقدر آیه یاس می خونی . تو بدبختی چرا جمع می بندی به همه؟ جهنم خودتی. یا افسرده هستی یا دیوانه
می خواستم زنگ بزنم یا اس ام اس بهت بگویم چرا نمی نویسی!
این نوشته و اون نوشته راجع به اون کیف قاپ .خوب بودن ...واقعی بودن و درداور
بنویس
ناشناس : :)
جک موریسون : اینجا احساس امنیت نمی کنم جک. همین روزاست که زنگ بزنم ببینم چیکار کردی ؟ !!
ناشناس :
اصلا یلدا خره!
ولی ادبیاتت منو کشته !!!!بیا توبلاگ منم فحش بده برات شارژ ایرانسل می فرستم.
ابوتراب خسروی بخون...
جک : :)))))
سلام. خواندنش را توصیه می کنم :)
http://mmoeeni14.blogspot.co.uk/2012/05/blog-post_21.html
خوشحالم که خبری ازت شد یلدا جان. امیدوارم دنیای واقعیت زیباتر بشه آنقدر که احساس نیاز به دنیای مجازی نکنی.
بهترین ها رو برای تو و جوون های ایران آرزو می کنم.
و بسیار کوکمان کیف است که از آن خفگی "بلاگفا" راه کج کرده ایم و آمده ایم تشریف ترشمان را چشم روشن کرده ایم به شمایل "اسپات" و این ها؛ بابت "نوستالژیک" صفحه ات بسیار لحظه را می ستاییم.
باشد که رستگار و مراقب هم باشیم!
و تو، خوش حال باشی رفیقِ "مشتی"!
دنیای پروانه ای
Eli : دنیای ما اندازه هم نیست :*
ارسال یک نظر