یا دیدم و دوست دارم با کیفیت عالی تو آرشیوم باشه یا ندیدم و راجع بهش شنیدم.
The Dreamers و Talk To Her و Schindler's List و Cinema Paradiso را دیدم و
دوستشان دارم . شدید.
Annie Hall را هنوز ندیده ام و خیلی ازش شنیده ام. چندی پیش مون فیلم را دیـده
بود و بدلیل دیالوگ های طولانی و بازی خود وودی آلن خوشش نیامده بود. قســمت
دیالوگ های طولانی را دوست دارم و قبلا در Before Sunset و Before Sunrise
تجربه اش کرده ام و لذت عجیبی هم بهم می دهد . اما از قیافه ی وودی آلن بـــدم
می آید. و از آنجاییکه فیلم مربوط به روابط جنسی است اوضاع بدتر هــم می شود.
بعضی مردها هستند که وقتی چشمم بهشان می افتد چند تا از غریزه هایم بـرای
مدت طولانی کور می شوند.
وودی آلن بیچاره هم بدشانسی آورده و جز لیست بادی چندشی های من (body )
قرار گرفته. در ضمن پوره معتقد است که هیکل طرف مهم نیست و وودی آلن بازی اش
خوب است و باید به آن توجه کرد. از آنجاییکه قسمت نظرها را بسته ام این را گفتم که
الان بال بال نزند و جوش نیاورد.
راستش نمی دانم این که آدم بتواند بدون حس های افراطی فیلم ببیند چقدر خوب
است یا بد است. اما من اگر بازیگری را دوست نداشته باشم تماشای فیلم هم بهم
لذتی نمی دهد که هیچ موجب آزارم می شود.
حالا این فیلم دارد می آید دم خانه و من دارم تا رسیدنش خودم را آماده می کنم .
شاید بتوانم تا آن روز به خودم تلقین کنم که وودی آلن جیگر است.
پ.ن : در یک حرکت انقلابی Casablanca را هم سفارش داده ام و قصد دارم ببینم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر